Telewizja Polsat swoją emisję rozpoczęła 5 grudnia 1992 roku, o godzinie 16:30. Ten moment był zapewne wielkim krokiem na drodze stworzenia rynku niezależnych mediów w naszym kraju. Choć początkowo oglądalność ograniczała niewielka wtedy jeszcze liczba domowych urządzeń satelitarnych, a program nadawany był przez 4 godziny na dobę, to po niedługim czasie okazało się, że polski rynek telewizyjny potrzebował tych 4 godzin, aby móc odetchnąć świeżym medialnym powietrzem.
Po niespełna 9 miesiącach, 15 sierpnia 1993 roku, pojawił się w Polsce pierwszy niezależny serwis informacyjny „Informacje”. To kolejny przełom w mediach. Po raz pierwszy w życiu Polacy mieli możliwość obejrzenia, choć trochę bardziej obiektywnego programu, niezależnego od ówczesnej władzy.
„Epokowym” momentem dla Polsatu było przyznanie 6 października 1993 roku koncesji na emisję naziemną. Dzięki niej już 1 marca 1994 roku telewidzowie mogli odbierać program stacji za pośrednictwem tradycyjnych anten. W tym właśnie momencie oglądalność stacji wyniosła około 8-9% (TVP1 – 60%, TVP2 – 25%). Równie dobrym krokiem dla wyników oglądalności było wprowadzenie do ramówki programów „Disco Relax” i „Disco Polo live”. Ten pierwszy gromadził co niedziela niemal 8 milionów widzów. Proporcje udziałów w rynku szybko zaczęły się zmieniać. Już w 1996 roku liczba widzów Polsatu była większa niż publicznej Dwójki, a później wielokrotnie pierwsza polska komercyjna telewizja wygrywała nawet telewizyjną Jedynką. W Polsacie zatrudnionych było w tym czasie zaledwie 150 – 200 pracowników, podczas gdy w TVP ponad 6000!
W popularyzacji kanału dużą rolę odegrała zabawa telewizyjna pod nazwą „Klub Polsatu”. Któż z nas nie pamięta „Paszportów”, które dotarły do ponad 13 milionów gospodarstw domowych? Jednym z większych sukcesów był teleturniej „Idź na całość”, który oglądalnością deklasował nawet „żelazny punkt” telewizji publicznej – „Wiadomości”. Program prowadzony przez Zygmunta Chajzera oglądało niekiedy 12 milionów, a średnia jego oglądalności przez pierwszy rok emisji wyniosła ponad 9 milionów widzów. W późniejszych latach widzowie mogli oglądać m.in. „Życiową szansę”, „Awanturę o kasę”, „Rosyjską ruletkę”. W 1997 roku na antenie stacji pojawiło się pasmo „Mega Hit”, prezentujące największe przeboje światowego kina. Co raz częstszym gościem kanału był sport. Polsat pokazał boks zawodowy w wykonaniu mistrzów. Była to walka Gołoty z Whiterspoonem, która zgromadziła przed telewizorami blisko 10 milionów widzów. Oferta sportowa była systematycznie poszerzana – aż do nabycia praw do transmisji z meczów piłkarskiej Ligi Mistrzów i piłkarskich mistrzostw świata w Korei i Japonii. W 1999 roku pojawiły się kanały tematyczne Polsatu (Komedia, Smyk, Muzyczny Relaks, Formuła1, Dla Ciebie, Info-Dokument, Sport). Z wymienionych kanałów istnieje już tylko Polsat Sport. W 1999 roku na rynku pojawiła się usługa cyfrowego (przynajmniej z nazwy) dostępu do telewizji satelitarnej „Cyfrowy Polsat”, który dziś jest największą platformą cyfrowej telewizji w Polsce.
Repertuar Polsatu to także seriale. „Miodowe lata”, „Świat według kiepskich”, „Rodzina zastępcza”, „Graczykowie” „13 posterunek”, później „Samo życie”. Wiosną 2001 roku widzów przyciągnęło widowisko typu reality show pt. „Dwa światy”. W pierwszej połowie 2002 roku na antenie pojawił się „Bar” – program, który cieszył się niesłabnącym powodzeniem wśród widzów. Wyemitowano aż 5 edycji popularnego show. Liczną widownią cieszył się także Idol – światowy format muzyczny. Rok 2002 był jubileuszowym, ponieważ minęło 10 lat regularnego nadawania Polsatu. „Załoga” kanału przeprowadziła się do nowej siedziby – nowoczesnego wieżowca przy ulicy Ostrobramskiej w Warszawie. Z okazji jubileuszu zorganizowano konkursy dla widzów, wzbogacony został repertuar programów, pojawiło się nowe logo oraz nowocześniejsze oprawy serwisów. „Informacje” zaczęły ścisłą współpracę z CNN. 27 listopada 2003 roku KRRiT podjęła uchwałę o przyznaniu koncesji telewizji POLSAT S.A. na nadawanie ogólnopolskiego programu telewizyjnego. We wrześniu 2004 roku nowym członkiem zarządu do spraw programowych został znany dziennikarz Tomasz Lis. Kilka tygodni później pojawił się jego popularny program publicystyczny „Co z tą Polską?”.
Na początku października zakończono budowę nowego studia newsowego Polsatu. Wtedy 11 października 2004 roku widzowie zobaczyli „Wydarzenia”, które zastąpiły dotychczasowe „Informacje”. W 2006 roku do Polsatu przeszła Nina Terentiew, która objęła stanowisko dyrektora programowego i rozpoczęła uporządkowywanie ramówki kanału. Wkrótce po tym w Polsacie pojawiają się programy „Jak Oni śpiewają”, „Dzień kangura” oraz zagraniczne seriale „Skazany na śmierć” oraz „CSI – kryminalne zagadki…” Polsat spopularyzował także wyścigi Formuły 1, które nie pojawiłyby się zapewne na antenie gdyby nie pierwsze sukcesy Roberta Kubicy. We wrześniu 2007 roku stację opuścili Tomasz Lis oraz Hanna Smoktunowicz (dziś Lis). Rok 2007 to dalszy rozwój stacji: zakup wozów transmisyjnych HD, wyprodukowanych na specjalne zamówienie przez Sony, wzbogacanie ramówki o kolejne pozycje.
Dziś Polsat to telewizyjna korporacja, w skład której wchodzą kanały: Polsat, Polsat2, Czwórka, Polsat Sport, Polsat Sport Extra, Polsat Sport HD, Polsat Zdrowie i Uroda, TV Biznes, Polsat Play TV. Powiązany z Polsatem jest kanał Superstacji oraz radio PiN. Platforma Cyfrowego Polsatu oferująca odstęp do setek programów posiada ponad 1,8 miliona aktywnych abonentów. Już wkrótce ma ruszyć wirtualny operator komórkowy – Halo Polsat.
1 komentarz:
Świetnie zebrane i podane losy Polsatu. Naprawdę niezły tekst. Ciekaw tylko jestem, z jakich korzystałeś źródeł (warto by podlinkować do materiałów, jeśli są w sieci lub zrobić chociaż małą bibliografię). Ale domyślam się, że sporo informacji pamiętasz jako aktywny i czujny widz.
Pozdrawiam
Prześlij komentarz